Kasia, absolwentka SGGW, przyjeżdża w Bieszczady, by zebrać materiał do pracy doktorskiej o wilkach. W stacji badawczej, którą okazuje się drewniana chałupa w środku lasu, przebywają już dwaj młodzi naukowcy, Olgierd i Marcin. Tych troje, początkowo wobec siebie nieufnych, pod wpływem trudów życia w prymitywnych warunkach połączy prawdziwa przyjaźń, a z czasem pomiędzy dwojgiem z nich pojawi się nawet coś więcej. Pierwsze nocne obserwacje wilków staną się początkiem wielkiej fascynacji Katarzyny, a kolejne, coraz bliższe spotkania z watahą sprawią, że między dziewczyną i wilkami wytworzy się niemal mistyczna więź. Piękna powieść - rozbrzmiewająca wilczym wyciem i zasłuchana w bieszczadzką ciszę. W pisarstwie Marii Nurowskiej pojawił się nowy intrygujący temat.